‘Alles is een fase en zolang mijn kind er niet dood aan gaat, is het mij die strijd niet waard’
Columnist Japke Janneke (31) is dol op hardlopen en wielrennen én is moeder van zoontje Len (ruim een jaar oud). Samen met haar vriend Kai woont ze in Haarlem. Voor onze collega’s van Famme schrijft Japke Janneke iedere twee weken een eerlijke column over alles waar ze tegenaan loopt in het moederschap. Die column plaatsen we ook hier.
„Er zijn van die uitspraken die je ouders regelmatig hoort zeggen. Ik had ze ook al vaak gehoord, voordat ik zelf moeder werd. Toen dacht ik wel te begrijpen wat ze bedoelden, maar sinds ik zelf moeder ben, voel ik het ook echt. Nu pas snap ik écht wat deze zinnen betekenen en dat ze vooral ook heel helpend kunnen zijn in het ouderschap. Het sleept je er doorheen.
De één vindt het een dooddoener, misschien ook wel een beetje cliché of afgezaagd.
Alles is een fase
Toch zijn het gouden uitspraken die elke ouder af en toe nodig heeft. De eerste is ‘alles is een fase’. En momenteel zit ik als ouder ook in mijn ‘alles is een fase’-fase. In de eerste maanden van Len zijn leven leek hij weinig last te hebben van sprongen of moeizame periodes. Sinds hij een jaar is, lijkt hij toch wat meer moeite te hebben met die ontwikkelingen. Of eigenlijk heb ik als moeder daar wat meer moeite mee.
Een kind gaat nou eenmaal van sprong naar sprong en ontwikkelt en groeit sneller dan wat dan ook. Bij de zoveelste driftbui van Len probeer ik me nu voor te houden: alles is een fase. Het is tijdelijk. Waar hij eerst alles prima vond, is een luier verschonen inmiddels een ding geworden. Hij moet er niks van hebben en zodra ik hem neerleg op z’n rug begint hij al tegen te stribbelen. Dit wil hij niet. Om mezelf gerust te stellen, zeg ik dan die gouden zin tegen mezelf: ‘Alles is een fase’.
Naast ‘alles is een fase’ vind ik de volgende uitspraak ook een helpende in het ouderschap. ‘Choose your battles.’ Nu Len de peuterpuberteit vervroegd is ingegaan, is hij het regelmatig ergens niet mee eens. We komen dan in conflict. Hij wil niet tandenpoetsen, maar wij willen wel dat hij dit doet. Lastig. Overal een strijd van maken? Dat ga ik dus mooi niet doen. De uitspraak ‘choose your battles’ helpt dan enorm. Want die fase dat Len dus z’n tanden niet wil poetsen? Daar ga ik geen strijd van maken. Dan maar even niet tanden poetsen. Alles is immers een fase en zolang hij er niet dood aan gaat, is het mij die strijd op dit moment niet waard.
Toen ik deze zinnen vaker tegen mezelf had uitgesproken, bleken ze ineens ook veel breder te zijn dan alleen opvoeding. In het hele leven zijn deze uitspraken heel helpend, ook als je geen ouder bent. Want is niet alles uiteindelijk een fase? Is niet alles tijdelijk in het leven? Gevoelens komen en gaan. Als ik me angstig, verdrietig of down voel, helpt deze zin me ook. Alles gaat voorbij.
Choose your battles
Ook ‘choose your battles’ is buiten de opvoeding om een hele handige uitspraak. Ga ik er echt wat van zeggen als Kai voor de zoveelste keer de vaatwasser niet heeft uitgepakt wanneer ik dat vraag of zijn sokken laat slingeren? Het kan, maar ik weet ook dat het waarschijnlijk weinig oplevert behalve veel frustratie van beide kanten. Ook de strijd met mezelf ga ik niet meer altijd aan. Ga ik echt de hele dag balen dat het buiten regent? Choose your battles. Nee, het levert niks op. Het is nou eenmaal zo. En dan is het ook weer heel fijn om te beseffen dat alles tijdelijk is, want na regen komt ook echt weer zonneschijn.”